Dimitris Tsironis | Δημητρης Τσιρωνης

  1.Sunn O))) -"Life Metal" & "Pyroclasts" 2α.Батюшка/Batushka (by Bart Krysiuk)- "Hospodi/Господи" [εξώφυλλο: Ο Χριστός και η Παναγία] (Metal Blade) 2β.Батюшка/Batushka (by Krzysztof Drabikowski)- "Панихида/Panihida" [εξώφυλλο: Η Παναγία] (self-released) 3.The Raconteurs- "Help Us Stranger 4.Kim Gordon- "No Home Record" 5.Waste of Space Orchestra "Syntheosis" 6.Dictated "Phobos" 7.Bad Religion "Age of Unreason' 8.Suicidal Angels "Υears Of Aggression" 9.Mike Patton & Jean-Claude Vannier "Corpse Flower" 10.Twin Temple "Bring You Their Signature Sound... Satanic Doo-Wop Καλύτερο album 2019: Sunn O))) "Life Metal" & "Pyroclasts" «Σε μια ακόμη χρονιά γεμάτη με κυκλοφορίες που προωθήθηκαν και ήταν αναμενόμενες, με το διαδίκτυο να βομβαρδίζει με γνωστά κι άγνωστα ονόματα, με τη μνήμη να φθίνει και τον αρχισυ

10. Twin Temple “Bring You Their Signature Sound… Satanic Doo-Wop” Το πόσο χάρηκα την προσέγγιση του ζεύγους από το L.A. πάνω στα πεθαμένα είδη του swing, doo-wop και δεν συμμαζεύεται, απλά δεν περιγράφεται! Τόσο που δεν με ενδιαφέρει αν ο δίσκος βγήκε αρχικά και πολύ περιορισμένα από το συγκρότημα ένα χρόνο πριν. Πιθανότατα The Devil Didn’t Make Me Do It! Εγώ το ήθελα! 9. Mike Patton & Jean-Claude Vannier “Corpse Flower” Ο τύπος από τους Faith No More όπως οι περισσότεροι για πάντα θα τον θυμούνται, μαζί με τον γάλλο 75χρονο συνθέτη τραγουδιών αγάπης που κανείς δεν ξέρει. Μπαλάντες για αυτόχειρες και επικές ερμηνείες πάνω σε μάθημα αλά Serge Gainsbourg. Επίσης, εγώ πότε θα δω ζωντανά Fantômas; 8. Suicidal Angels “Υears Of Aggression” Ηγέτες του τεχνικού thrash metal, με κυκλοφορίες και συναυλίες τόσες που να ζηλεύουν όλοι οι υπόλοιποι. Με το πιο καυτό κι άχαρο συνάμα support name στους Slayer το καλοκαίρι. Τα παιδιά από τη

Η πορεία του Νίκου Σκαλκώτα δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί αλλιώς. Κάπου ανάμεσα στη θλίψη και τη μοναχικότητα μεγάλων καλλιτεχνών όπως ο Καβάφης και ο Πεσόα, ο Σκαλκώτας έμελε να μεγαλουργήσει  – αλλά ελάχιστοι να το αντιληφθούν. Ευθύνη γι’ αυτό δεν έχει ο ίδιος ο καλλιτέχνης αλλά το κλίμα της Ελλάδας τα χρόνια του μεγάλου πολέμου, που κράτησαν το όνομα και το έργο του ως ένα καλά κρατημένο μυστικό που χρειάστηκε το ενδιαφέρον και την ώθηση από το εξωτερικό για να γίνει ευρύτερα γνωστό. Γεννημένος το 1904 στη Χαλκίδα με καταγωγή οικογένεια μουσικών, άρχισε τα μαθήματά του από την ηλικία των πέντε ετών. Μετακόμισε στην πρωτεύουσα για να μορφωθεί και τα χρόνια της εφηβείας του έπαιζε βιολί κι έγραφε ποίηση. Ανήλικος ακόμα φεύγει στο Βερολίνο για να συνεχίσει τις σπουδές του. Εκεί δημιούργησε περισσότερα από 70 έργα με καινοτόμα και ελεύθερη συνθετική μορφή. Ελάχιστα έχουν σωθεί, όμως είναι αρκετά για να κρίνουμε αν η διδασκαλία των Arnold Schönberg και Kurt Weill ήταν τέτ

   Όλα ξεκινήσανε κάπου στο 1991 (ξέρεις, την χρονιά που κυκλοφόρησε το “Ten” των Pearl Jam), όταν ο Tom Morello, που είχε διαλύσει τους Lock Up και τζάμαρε με τους Tim Commerford, και ο Zack de la Rocha σχηματίσανε τους Rage Against The Machine – ή χαϊδευτικά, Rage! Η πρώτη ηχογράφηση έγινε με μια κασέτα 12 κομματιών, τα οποία έμελε να γίνουν και ο κορμός του πρώτου τους δίσκου, καθώς και των εκρηκτικών συναυλιών τα χρόνια που ακολούθησαν, και για την ακρίβεια για όλη τη ζωή τους. Η μπάντα υπέγραψε με την Epic Records, καθώς, όπως ανέφεραν οι ίδιοι, συμφώνησε σε όλα και έτσι διατηρούσαν τον απόλυτο δημιουργικό έλεγχο. Η εποχή ήταν τέτοια που το next big thing εναλλασσόταν το ένα το άλλο, το MTV γιγαντώνονταν και η grunge μουσική κυριαρχούσε (θυμήσου Nirvana). Στην Ελλάδα τότε το κομμάτι με τους ελάχιστους στίχους και τον τίτλο “Killing in the Name” (γνωστό κι ως “Forces” ή “Fuck You”) κυρίευσε κάθε λογής νυχτερινό μαγαζί, πολλές φορές ανάμεσα από disco και τσιφτετέ

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης μας ταξιδεύει στον 17ο και 18ο αιώνα με Φωνητική και Οργανική μουσική στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Μπαρόκ, με τον τίτλο «Παλαιά και Νέα Όνειρα». Την καλλιτεχνική επιμέλεια αυτής της προσπάθειας έχει αναλάβει ο Δήμος Γκουνταρούλης, ένας πολύπλευρος και ιδιαίτερα δραστήριος καλλιτέχνης, με μια τριαντάχρονη μουσική πορεία και συνεργασίες με κορυφαίους μουσικούς και σύνολα κλασικής και μπαρόκ μουσικής από όλο τον κόσμο. Μιλήσαμε μαζί του για να καταλάβουμε καλύτερα τον πειραματικό κόσμο του μπαρόκ στιλ! Η πορεία σας είχε πολλούς σταθμούς, Λάρισα και Θεσσαλονίκη όπου μεγαλώσατε, Παρίσι και Σαν Πάολο όπου αφιερωθήκατε αρχικά στην τζαζ και αυτοσχεδιαστική μουσική κι έπειτα στην ερμηνεία της παλαιάς μουσικής. Υπήρχε κάποια στιγμή που ήταν ιδιαίτερη και θέλετε να μοιραστείτε μαζί με το κοινό του Beater.gr; Είναι έως αδύνατο να διαλέξει κανείς κάποια ιδιαίτερη στιγμή μέσα σε τριάντα χρόνια ταξιδιών, περιπλανήσεων, καριέρα

Οι Avatarium είναι η μπάντα που σχημάτισε στη Σουηδία ο Leif Edlin των Candlemass το 2012. Με το πέρασμα των 8 ετών και στον τέταρτο πια δίσκο τους, ο ίδιος έχει περιοριστεί στη σύνθεση μερικών κομματιών και το συγκρότημα πορεύεται σε πιο power epic metal μονοπάτια. Σίγουρα η φωνή της Jennie-Ann Smith δίνει ένα ιδιαίτερο στίγμα και ειδικά στα τραγούδια που όλοι αφήνουν τους εαυτούς τους ελεύθερους σε πιο doom καταστάσεις το αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο. Το κυρίαρχο κομμάτι “Voices”, είναι κι αυτό που ανοίγει την καινούργια τους δουλειά. Κιθαριστικά riff με τη βοήθεια πολύ στοχευόμενων γραμμών στο μπάσο, φωνητικά καθαρά και απόλυτα ταιριαστά στο ύφος του τραγουδιού, είναι ίσως η μόνη στιγμή που μπορείς να αντιληφθείς την ελάχιστη ηχητική σχέση με τους παλιούς Candlemass . Στα 45 λεπτά του “The Fire I Long For” οι Avatarium περνάνε πολύ χρόνο με power metal μπαλάντες που θυμίζουν ραδιοφωνικό 80s AOR και ακούγονται λίγο αδιάφορα μεταξύ των πιο δυνατών στιγμών τους.