The Tiger Lillies : A 30-years-old shocking pleasure
Στο πλαίσιο της επερχόμενης εμφάνισης των Tiger Lillies στη Θεσσαλονίκη, ο Βeater.gr βρήκε την ευκαιρία να ρίξει στους «λέοντες» τον Δημήτρη Τσιρώνη κι αυτός το ευχαριστήθηκε! Συζήτηση πάνω στη νέα δεκαετία, την απαισιοδοξία, την αναζήτηση και τελικά την συνειδητοποίηση ότι όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν!
Τρεις ασταμάτητοι τρελοί στην τέταρτη δεκαετία τους! Το φανταζόσασταν ποτέ;
Φυσικά. Πάντα φανταζόμασταν να είμαστε πολύ γέροι και περίεργοι κι ακόμα να παίζουμε σε συναυλίες. Όσο πιο πολύ γερνάμε, τόσο πιο τρομακτικοί θα γινόμαστε. Θα είμαστε τέλειοι σε άλλα 20 χρόνια, το πιθανότερο είναι να τρομάζουμε και τους εαυτούς μας.
Οι πρώτες κυκλοφορίες σας τα έτη 1989-1992 ήταν σε κασέτες. Κάτι που θυμίζει την πανκ αισθητική του φτιάξτο-μόνος-σου. Έχετε ποτέ σκεφτεί να κυκλοφορήσετε υλικό μέσω κασετών στη δική σας εταιρεία Misery Guts;
Είναι απίθανο να επιστρέψουμε σε κυκλοφορία κασετών τώρα. Ήταν κοντά στις αρχές του ’90 γιατί ήταν φθηνότερα από τα CDs και σαν ανεξάρτητη εταιρεία χρειαζόταν να έχουμε την δυνατότητα να κυκλοφορούμε τη μουσική μόνοι μας. Ο κόσμος είχε τότε κασετόφωνα πράγμα για το οποίο δεν είμαι και τόσο σίγουρος πως ισχύει τώρα. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε να επανακυκλοφορήσουμε κάποιες από τις πρώτες μας κασέτες, ίσως πρέπει να ρωτήσουμε τους οπαδούς αν ενδιαφέρονται να ακούσουν τα “Dribble” και “Bones” σε κασέτα.
Παρόλα αυτά, κυκλοφορούμε τα καινούργια μας και μερικά παλιότερα άλμπουμ σε βινύλιο. Η κυκλοφορία μας “The Gorey End” δεν ήταν διαθέσιμη σε cd εδώ και καιρό και θα κυκλοφορήσει σύντομα σε βινύλιο, καθώς και σε περιορισμένη έκδοση πράσινου χρώματος. Είναι υπέροχο να το ακούς μετά από τόσο καιρό κι έχει και κάποια αγαπημένα κομμάτια του κοινού όπως το “Gin”.
Είστε μια διφορούμενη μπάντα που παίζει σε ροκ μέρη με ακροατήριο που έρχεται από διάφορα ακούσματα κι αυτή είναι η ομορφιά της μουσικής. Μια φορά είπατε ότι είναι αστείο όταν οι θεατές φεύγουν από τις ζωντανές εμφανίσεις σας προσβεβλημένοι. Μετά από 30 χρόνια έχετε την ίδια αντιμετώπιση; Πιστεύετε ότι το κοινό καταλαβαίνει το ρεπερτόριο σας και είναι δυνατόν να προσβάλετε την γενιά του 2020;
Το να φτιάχνεις μουσική που περιβάλει διφορούμενα θέματα πάντα θα κάνει μερικούς ανθρώπους να προσβάλλονται, οπότε δεν πιστεύουμε ότι θα πάψουμε να το κάνουμε αυτό, ακόμα και 30 χρόνια μετά. Για την ακρίβεια, το βρίσκουμε αρκετά εύκολο να προσβάλουμε τους ανθρώπους το 2020, είτε μέσα από τα τραγούδια μας ή από τις δημοσιεύσεις στο Facebook. Το κάνουμε κάθε μέρα αυτό και κάποιοι άνθρωποι ακόμα δεν αντέχουν την εμπειρία να μας ακούν ζωντανά και πρέπει να φύγουν πριν το τέλος της παράστασης. Επειδή έχουμε ένα πολύ ανάμεικτο ακροατήριο από διαφορετικές ηλικίες, μερικοί από αυτούς περνάνε δύσκολα στις συναυλίες, οπότε δεν το βρίσκουμε αστείο αν πρέπει να φύγουν κατά τη διάρκεια (εκτός αν προσπαθούν να δραπετεύσουν, οπότε τότε είναι αστείο).
Δεν ξέρουμε αν οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν το ρεπερτόριο μας, είναι πολύ μεγάλο τώρα, οπότε οι περισσότεροι ακούν ένα μικρό μέρος του. Τα τραγούδια μας είναι ενωμένα με σκοτεινά θέματα και το σκοτάδι μπορεί να είναι τρομακτικό ή όμορφο.
“Come, friendly bombs, and fall on Slough!”(στίχος ποιήματος από την γενέθλια πόλη τους και ερώτηση – λογοπαίγνιο πάνω στο ύφος του ποιήματος), έχω ονειρευτεί το ίδιο για όλες τις πόλεις που έχω ζήσει… Έχετε βρει το τέλειο μέρος να ζείτε και να απολαμβάνεις μια ανθρώπινη ζωή;
Ψάξαμε παντού στον κόσμο για το ιδανικό μέρος, αλλά το πιθανότερο δεν έχει κανέναν άνθρωπο εκεί, επειδή μόλις φτάσουμε, τα γαμάμε όλα. Προσωπικά απολαμβάνω το νησί της Σίφνου και μου ταιριάζει πολύ το καλοκαίρι.
Το κοινό στην Ελλάδα ακόμα περιμένει για το μπουζούκι! Πιθανόν τώρα που έχετε γνωρίσει την κουλτούρα των Ρεμπέτικων τραγουδιών είναι η σωστή ώρα;
Το μπουζούκι έρχεται. Το επόμενο άλμπουμ είναι εμπνευσμένο από την ρεμπέτικη μουσική του 20’ και του 30’ και έτσι, υπάρχουν παραδοσιακά Ελληνικά όργανα στο δίσκο. Παίζουμε μπαγλαμά και μπουζούκι. Το ότι γυρνάμε στα 20’s είναι σχετικό νομίζω, καθώς φαίνεται να υπάρχουν τα ίδια προβλήματα και οι ίδιες πολιτικές.
Εφιάλτης και Όπερα της Δεκάρας – Junk Opera, σκοτεινή μουσική βγαλμένη από την παλιά σκοτεινή περιοχή του Soho (ή τα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης), επώνυμες προσωπικότητες απολαμβάνουν τις συναυλίες και τις κυκλοφορίες σας. Οι άνθρωποι είναι περίεργοι ή υμνούν ότι δεν καταλαβαίνουν;
Πιστεύω ότι οι άνθρωποι πάντα έλκονταν από σκοτεινούς κόσμους και ιστορίες και οι επώνυμοι – celebrities και οι συνηθισμένοι άνθρωποι που απολαμβάνουν τη δουλειά μας όλοι φαίνονται να ενδιαφέρονται και να καταλαβαίνουν τι προσπαθούμε να κάνουμε.
Υπάρχει περίπτωση το 2020 να προσφέρει περισσότερη ελπίδα; Τι να περιμένουμε από τους Tiger Lillies τα επόμενα χρόνια;
Δεν περιμένουμε περισσότερη ελπίδα στο έτος 2020, μετά το Brexit είμαστε τελείως απογοητευμένοι και καθόλου αισιόδοξοι για την πολιτική καθώς οι ηλίθιοι πραγματικά κέρδισαν. Ελπίζουμε να μπορούμε να ταξιδεύουμε και να παίζουμε αυτή τη χρονιά, οπότε η ελπίδα μας είναι ότι θα είμαστε ακόμα ικανοί να κάνουμε αυτό πριν ο κόσμος εκραγεί, πνιγεί ή ανατιναχθεί. Έχουμε αρκετές συναυλίες να παίξουμε αυτό το χρόνο και δεν θα εξαφανιστούμε.
______________________
The Tiger Lillies “30th Anniversary Tour”
Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2020
Fix Factory of Sound (26ης Οκτωβρίου 15, Θεσσαλονίκη / τηλ. 2310 500670 & 2310 504014)
Τιμές εισιτηρίων: H προπώληση ξεκινάει στα 20 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων.
Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί στα 22 ευρώ. Στο ταμείο, η τιμή θα είναι 25 ευρώ.
Διάθεση εισιτηρίων: Τηλεφωνικά: 11876, Online: www.viva.gr & www.fixfactoryofsound.gr/event/tiger-lillies/
Η προπώληση ξεκινά την Τετάρτη 13/11/19,στις 11.30.
Φυσικά σημεία: Kαταστήματα Seven Spots, Media Markt
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00. To ακριβές πρόγραμμα θα γίνει γνωστό από το www.fixfactoryofsound.gr και τα social media μας.
https://beater.gr/interview-tiger-lillies-band/
Στο πλαίσιο της επερχόμενης εμφάνισης των Tiger Lillies στη Θεσσαλονίκη, ο Βeater.gr βρήκε την ευκαιρία να ρίξει στους «λέοντες» τον Δημήτρη Τσιρώνη κι αυτός το ευχαριστήθηκε! Συζήτηση πάνω στη νέα δεκαετία, την απαισιοδοξία, την αναζήτηση και τελικά την συνειδητοποίηση ότι όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν!
Τρεις ασταμάτητοι τρελοί στην τέταρτη δεκαετία τους! Το φανταζόσασταν ποτέ;
Φυσικά. Πάντα φανταζόμασταν να είμαστε πολύ γέροι και περίεργοι κι ακόμα να παίζουμε σε συναυλίες. Όσο πιο πολύ γερνάμε, τόσο πιο τρομακτικοί θα γινόμαστε. Θα είμαστε τέλειοι σε άλλα 20 χρόνια, το πιθανότερο είναι να τρομάζουμε και τους εαυτούς μας.
Οι πρώτες κυκλοφορίες σας τα έτη 1989-1992 ήταν σε κασέτες. Κάτι που θυμίζει την πανκ αισθητική του φτιάξτο-μόνος-σου. Έχετε ποτέ σκεφτεί να κυκλοφορήσετε υλικό μέσω κασετών στη δική σας εταιρεία Misery Guts;
Είναι απίθανο να επιστρέψουμε σε κυκλοφορία κασετών τώρα. Ήταν κοντά στις αρχές του ’90 γιατί ήταν φθηνότερα από τα CDs και σαν ανεξάρτητη εταιρεία χρειαζόταν να έχουμε την δυνατότητα να κυκλοφορούμε τη μουσική μόνοι μας. Ο κόσμος είχε τότε κασετόφωνα πράγμα για το οποίο δεν είμαι και τόσο σίγουρος πως ισχύει τώρα. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε να επανακυκλοφορήσουμε κάποιες από τις πρώτες μας κασέτες, ίσως πρέπει να ρωτήσουμε τους οπαδούς αν ενδιαφέρονται να ακούσουν τα “Dribble” και “Bones” σε κασέτα.
Παρόλα αυτά, κυκλοφορούμε τα καινούργια μας και μερικά παλιότερα άλμπουμ σε βινύλιο. Η κυκλοφορία μας “The Gorey End” δεν ήταν διαθέσιμη σε cd εδώ και καιρό και θα κυκλοφορήσει σύντομα σε βινύλιο, καθώς και σε περιορισμένη έκδοση πράσινου χρώματος. Είναι υπέροχο να το ακούς μετά από τόσο καιρό κι έχει και κάποια αγαπημένα κομμάτια του κοινού όπως το “Gin”.
Είστε μια διφορούμενη μπάντα που παίζει σε ροκ μέρη με ακροατήριο που έρχεται από διάφορα ακούσματα κι αυτή είναι η ομορφιά της μουσικής. Μια φορά είπατε ότι είναι αστείο όταν οι θεατές φεύγουν από τις ζωντανές εμφανίσεις σας προσβεβλημένοι. Μετά από 30 χρόνια έχετε την ίδια αντιμετώπιση; Πιστεύετε ότι το κοινό καταλαβαίνει το ρεπερτόριο σας και είναι δυνατόν να προσβάλετε την γενιά του 2020;
Το να φτιάχνεις μουσική που περιβάλει διφορούμενα θέματα πάντα θα κάνει μερικούς ανθρώπους να προσβάλλονται, οπότε δεν πιστεύουμε ότι θα πάψουμε να το κάνουμε αυτό, ακόμα και 30 χρόνια μετά. Για την ακρίβεια, το βρίσκουμε αρκετά εύκολο να προσβάλουμε τους ανθρώπους το 2020, είτε μέσα από τα τραγούδια μας ή από τις δημοσιεύσεις στο Facebook. Το κάνουμε κάθε μέρα αυτό και κάποιοι άνθρωποι ακόμα δεν αντέχουν την εμπειρία να μας ακούν ζωντανά και πρέπει να φύγουν πριν το τέλος της παράστασης. Επειδή έχουμε ένα πολύ ανάμεικτο ακροατήριο από διαφορετικές ηλικίες, μερικοί από αυτούς περνάνε δύσκολα στις συναυλίες, οπότε δεν το βρίσκουμε αστείο αν πρέπει να φύγουν κατά τη διάρκεια (εκτός αν προσπαθούν να δραπετεύσουν, οπότε τότε είναι αστείο).
Δεν ξέρουμε αν οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν το ρεπερτόριο μας, είναι πολύ μεγάλο τώρα, οπότε οι περισσότεροι ακούν ένα μικρό μέρος του. Τα τραγούδια μας είναι ενωμένα με σκοτεινά θέματα και το σκοτάδι μπορεί να είναι τρομακτικό ή όμορφο.
“Come, friendly bombs, and fall on Slough!”(στίχος ποιήματος από την γενέθλια πόλη τους και ερώτηση – λογοπαίγνιο πάνω στο ύφος του ποιήματος), έχω ονειρευτεί το ίδιο για όλες τις πόλεις που έχω ζήσει… Έχετε βρει το τέλειο μέρος να ζείτε και να απολαμβάνεις μια ανθρώπινη ζωή;
Ψάξαμε παντού στον κόσμο για το ιδανικό μέρος, αλλά το πιθανότερο δεν έχει κανέναν άνθρωπο εκεί, επειδή μόλις φτάσουμε, τα γαμάμε όλα. Προσωπικά απολαμβάνω το νησί της Σίφνου και μου ταιριάζει πολύ το καλοκαίρι.
Το κοινό στην Ελλάδα ακόμα περιμένει για το μπουζούκι! Πιθανόν τώρα που έχετε γνωρίσει την κουλτούρα των Ρεμπέτικων τραγουδιών είναι η σωστή ώρα;
Το μπουζούκι έρχεται. Το επόμενο άλμπουμ είναι εμπνευσμένο από την ρεμπέτικη μουσική του 20’ και του 30’ και έτσι, υπάρχουν παραδοσιακά Ελληνικά όργανα στο δίσκο. Παίζουμε μπαγλαμά και μπουζούκι. Το ότι γυρνάμε στα 20’s είναι σχετικό νομίζω, καθώς φαίνεται να υπάρχουν τα ίδια προβλήματα και οι ίδιες πολιτικές.
Εφιάλτης και Όπερα της Δεκάρας – Junk Opera, σκοτεινή μουσική βγαλμένη από την παλιά σκοτεινή περιοχή του Soho (ή τα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης), επώνυμες προσωπικότητες απολαμβάνουν τις συναυλίες και τις κυκλοφορίες σας. Οι άνθρωποι είναι περίεργοι ή υμνούν ότι δεν καταλαβαίνουν;
Πιστεύω ότι οι άνθρωποι πάντα έλκονταν από σκοτεινούς κόσμους και ιστορίες και οι επώνυμοι – celebrities και οι συνηθισμένοι άνθρωποι που απολαμβάνουν τη δουλειά μας όλοι φαίνονται να ενδιαφέρονται και να καταλαβαίνουν τι προσπαθούμε να κάνουμε.
Υπάρχει περίπτωση το 2020 να προσφέρει περισσότερη ελπίδα; Τι να περιμένουμε από τους Tiger Lillies τα επόμενα χρόνια;
Δεν περιμένουμε περισσότερη ελπίδα στο έτος 2020, μετά το Brexit είμαστε τελείως απογοητευμένοι και καθόλου αισιόδοξοι για την πολιτική καθώς οι ηλίθιοι πραγματικά κέρδισαν. Ελπίζουμε να μπορούμε να ταξιδεύουμε και να παίζουμε αυτή τη χρονιά, οπότε η ελπίδα μας είναι ότι θα είμαστε ακόμα ικανοί να κάνουμε αυτό πριν ο κόσμος εκραγεί, πνιγεί ή ανατιναχθεί. Έχουμε αρκετές συναυλίες να παίξουμε αυτό το χρόνο και δεν θα εξαφανιστούμε.
______________________
The Tiger Lillies “30th Anniversary Tour”
Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2020
Fix Factory of Sound (26ης Οκτωβρίου 15, Θεσσαλονίκη / τηλ. 2310 500670 & 2310 504014)
Τιμές εισιτηρίων: H προπώληση ξεκινάει στα 20 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων.
Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί στα 22 ευρώ. Στο ταμείο, η τιμή θα είναι 25 ευρώ.
Διάθεση εισιτηρίων: Τηλεφωνικά: 11876, Online: www.viva.gr & www.fixfactoryofsound.gr/event/tiger-lillies/
Η προπώληση ξεκινά την Τετάρτη 13/11/19,στις 11.30.
Φυσικά σημεία: Kαταστήματα Seven Spots, Media Markt
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00. To ακριβές πρόγραμμα θα γίνει γνωστό από το www.fixfactoryofsound.gr και τα social media μας.
Συνέντευξη: The Tiger Lillies, 30 χρόνια συγκλονιστικής ευχαρίστησης!
https://beater.gr/interview-tiger-lillies-band/