Skip to main content

Beater Cast: «Πεθαίνω σαν Χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη

Beater Cast: «Πεθαίνω σαν Χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη

Beater Cast, ένας τρόπος να παρουσιάσουμε μια σειρά εκφωνήσεων των πιο δυναμικών αναγνωσμάτων που έχουμε συναντήσει και συνεχίζουμε ν’ ανακαλύπτουμε καθημερινά. Κείμενα που αγαπάμε να ξαναδιαβάζουμε και που πολλές φορές μπορεί και ν’ αντικατοπτρίζουν τις συνθήκες της ζωής μας κάθε στιγμή.

Στο πρώτο επεισόδιο, ο Δημήτρης Τσιρώνης σου διαβάζει το αγαπημένο μας απόσπασμα από το «Πεθαίνω σαν Χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη, το εμβληματικό και αφοπλιστικό αυτό κείμενο που αφηγείται τον τρόπο κατάλυσης της ύπαρξης μιας χώρας.

https://open.spotify.com/episode/0QGLkcT6eNqLOGD7lCefFj

[…] Την χρονιά εκείνη καμιά γυναίκα δεν έπιασε παιδί. Αυτό συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, μέχρι που συμπληρώθηκε γενιά χωρίς καμιά καινούργια γενιά να ‘ρθει στον κόσμο. […] Εκτός απ’ ολιγάριθμες εξαιρέσεις βίαιων αντιδράσεων σ’ αυτή την ξεθεμελιωτική συμφορά, που πολύ αργότερα ονομάστηκε Μεσαίωνας της Μήτρας (: πυρπολισμοί δημόσιων κτηρίων, καταστροφές μνημείων και εθνικών συμβόλων, δολοφονικές επιθέσεις εναντίον προσώπων που οι επιτιθέμενοι τα θεωρούσαν υπεύθυνα για το κακό που τους είχε βρει), όλοι οι άλλοι, μαθημένοι στην εγκράτεια, χαλιναγωγούσαν την απελπισία τους και περιόριζαν σε ιδιωτικούς χώρους τα ξεσπάσματα του πανικού τους που τους έκανε να ξεσχίζουν την νύχτα τα μαξιλάρια με τα δόντια τους. […] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ’ το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, “Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά”, το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d’ Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το “Πεθαίνω σαν χώρα”, το πρώτο του πεζογράφημα

Στο απόσπασμα του Beater Cast ακούγονται οι σελίδες 40-46.
«Πεθαίνω σαν χώρα»
Δημήτρης Δημητριάδης
Επιμέλεια Αιμίλιος Καλιακάτσος
Εκδόσεις Σαιξπηρικόν
Μάιος 2010
Μουσική
Gianni Marchetti – February
Bill Withers – Grandma’s Handa

Beater Cast: «Πεθαίνω σαν Χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη



Popular posts from this blog

Βόλτα στις καλύτερες μπιραρίες της Θεσσαλονίκης!

Όλες οι ώρες είναι καλές για να απολαύσεις μια μπίρα στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Υπάρχουν τόσα μαγαζιά που αν κάνεις μια βόλτα τυχαία, θα συναντήσεις αρκετές μπιραρίες. Κάποιες όμως έχουν ιστορία και μαζί τεράστια ποικιλία, απίθανα συνοδευτικά πιάτα και κατάλληλη μουσική για να περάσεις μερικές χαρούμενες ώρες, μόνος ή με παρέα. Πάμε να περπατήσουμε; Ζύθος Είσαι στην παραλιακή και βολτάρεις. Διψάς και πεινάς. Μπροστά σου το λιμάνι, πίσω σου ο Λευκός Πύργος. Που να πας; Φυσικά ξεκινάς από τα Λαδάδικα. Εκεί θα συναντήσεις την παλαιότερη μπιραρία της πόλης που δημιούργησε μια διαφορετικά μοναδική παράδοση στο χώρο και μπορείς να δοκιμάσεις κι εξαιρετικό κρασί. Ο  Ζύθος  είναι κάτι παραπάνω, είναι ένα ζυθεστιατόριο και βρίσκεται στην αρχή της Κατούνη. Έχει μπίρες φρέσκιες, μπίρες μπουκάλι, μπίρες χωρίς αλκοόλ και έναν ατέλειωτο κατάλογο να μελετήσεις! Κατούνη 5, Λαδάδικα Τηλ.: 2310 540284 ______________________ Beer O’ Clock Ανεβαίνεις λίγο πιο πάνω στην ...

Αφιέρωμα NIGHTSTALKER

Εν όψει της νέας επερχόμενης κυκλοφορίας των Nightstalker, οι Δημήτρης Τσιρώνης και Φώτης Σταυρόπουλος επιμελήθηκαν ένα αφιέρωμα για τους ζωντανούς θρύλους που συνεχίζουν να κρατούν το σκήπτρο στη σκηνή εδώ και χρόνια. Με πληροφορίες που αντλήθηκαν από τα μέλη της μπάντας και όχι μόνο,  οι Δημήτρης και Φώτης δημιούργησαν ένα αφιέρωμα - οδηγό για παλιούς και νέους φαν της μπάντας. Κατσιρέας Χρήστος Αρχισυντάκτης Μερος 1ο   NIGHTSTALKER – Μια μηχανή ταχείας έκρηξης και βραδείας καύσης (Πρώτη Δεκαετία) Οι καλύτερες ιστορίες είναι αυτές που έχουν μέσα πολλή μουσική, πολύ κέφι, πολλούς φίλους, πολλά ταξίδια και χιλιόμετρα, αναποδιές και χαρές, δυσκολίες κι ευκολίες, αλκοόλ, καπνούς, ιδρώτα και περισσότερο αλκοόλ, καπνούς και ιδρώτα. Κάπως έτσι μερικοί από εμάς γνωρίσαμε πριν σχεδόν τρεις δεκαετίες τους Nightstalker . Ήταν ο χειμώνας του 1991, Γενάρης, η Θεσσαλονίκη κλασικά κρύωνε και τι καλύτερο από μια διοργάνωση συναυλίας με τη μορφή του Φεστιβάλ ...

Μια περιπατητική διαδρομή στον Όλυμπο που πρέπει να κάνεις τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου!

Το καλοκαίρι τελείωσε και η ζέστη μας εκνευρίζει όλο και περισσότερο, γιατί δεν βρισκόμαστε πλέον σε παραλίες με τα μαγιό μας ξαπλωμένοι, κρατώντας κάτι παγωμένο στο χέρι μας. Και τώρα τι; Τώρα βουνά! Ναι, ήρθε η ώρα να πάρουμε τα βουνά! Σκέψου το σαν τη βασική ψυχανάλυση που χρειάζεσαι για να υποδεχτείς το φθινόπωρο όπως του αξίζει. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Σε απόσταση μιάμισης ώρας από τη Θεσσαλονίκη βρίσκεται το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, με τεράστια ιστορία και μύθους να αιωρούνται σε κάθε ένα από τα 2.917 μέτρα που ενώνουν το επίπεδο της θάλασσας με τα σύννεφα, που συχνά αγκαλιάζουν την κορυφή του.  Ο Όλυμπος και μόνο κατ’ όνομα είναι επιβλητικός. Δεν σου δίνεται με την πρώτη. Πολλές φορές δεν σου δίνεται καθόλου, αν δεν είσαι έτοιμος να ενδώσεις στις απαιτήσεις αυτού του θεϊκού όγκου. Η ιδιαιτερότητά του είναι πως απέχει μισή ώρα με το αυτοκίνητο από την παραλία της Πλάκας Λιτοχώρου και την Εθνική Οδό μέχρι το σημείο που τελειώνει ο δρόμος, στα Πριόνια...