Skip to main content

DICTATED – ‘Phobos’





  Ώπα! Περίμενε! Πως μπορείς να ξεκινάς έτσι το καινούργιο σου άλμπουμ; Με τόση ενέργεια και δύναμη από το πρώτο δευτερόλεπτο; Με αυτήν την ερώτηση έγινε η γνωριμία μου με τους Dictated. Το τρίλεπτο “Hypso” ανοίγει τον δίσκο τους “Phobos” και οι καταιγιστικές κιθάρες, το rhythm section με κανονιοβολισμούς και συνεχής αλλαγές ρυθμού από τα ντραμς και τα χαώδη μερικώς deep growling φωνητικά σαν από διαφορετικούς τραγουδιστές (guest vocalist εδώ ο Julien Truchan των Benighted) δείχνουν μόνο ένα: Τέλεια αρχίζουμε!

“Fear will consume you whole. Suffer from it and forever be blind”. Ας εισέλθουμε στο brutal death metal κόσμο των Dictated από την Ολλανδία (την χώρα που μας έδωσε περήφανα τους Pestilence) και στον τρίτο τους δίσκο “Phobos”. Το συγκρότημα δημιούργησαν οι δυο κιθαρίστριες Jessica Otten και Sonja Schuringa πριν δέκα περίπου χρόνια και η προηγούμενη κυκλοφορία τους λεγόταν “The Deceived” στην Metal Blade Records. Σήμερα ξαναγεννιούνται με ένα εκπληκτικά ταιριαστής αισθητικής εξώφυλλο δίσκου να συνοδεύει το κατάμαυρο σύνολο των 11 ιστοριών φόβου.

Γύρω από αυτό το concept οι Dictated χρησιμοποιούν ελληνικής ρίζας τίτλους και δημιουργούν ένα σύνολο που στέκεται περήφανα δίπλα σε extreme metal μπάντες όπως Dying Fetus, Suffocation και Nile. Παράλληλα δίνουν έναν αέρα ανανέωσης στην old school extreme death metal σκηνή με πολύ καθαρή παραγωγή, χωρίς τίποτα το αρνητικό σε αυτό, και συνεχές κορυφαίας τεχνικής παίξιμο από την μπάντα.

“Hypso” και “Thalasso” ανοίγουν την καινούργια δουλειά των Dictated και είναι η καλύτερη εισαγωγή κι επίδειξη δυνάμεων της σφιχτοδεμένες κι αγριεμένης μπάντας. Ο δίσκος αυτός περιστρέφεται γύρω από το concept του φόβου. Περιέχει 11 περιπτώσεις, όπως αυτήν του ύψους που αποτελεί μία αληθινή ιστορία του μπασίστα Koen, ή την περίπτωση του να θαφτείς ζωντανός που περιγράφει ο τραγουδιστής York. Από την άλλη η Jessica (κιθάρες / μπάσο στις συναυλίες) περιγράφει τον φόβο της δημιουργίας μικρών τρυπών στο σώμα από έντομα και μικρόβια! Μία φοβία που ακόμα και το google σηκώνει ψηλά τα χέρια!

Σίγουρα θα βρείτε κάποιον τίτλο στα μέτρα σας! Θαλασσοφοβία; Γλωσσοφοβία; Απειροφοβία; Απίθανες ιστορίες βασισμένες σε πραγματικές φοβίες! Όπως το “Taphe” τέταρτος φόβος στη σειρά και ο πιο πετυχημένος, με αποσπάσματα διαλόγων σαν να είσαι ο ασθενής και να ετοιμάζονται να σε κλωτσήσουν μέσα σε μια ανοιχτή τρύπα! Να σε θάψουν ζωντανό! Δεν το θες… Τα τύμπανα χτυπάνε για να σε κρατήσουν στην επιφάνεια, εσύ ουρλιάζεις…

“Chira” για πέντε λεπτά blast beats και growling όσο χρειάζεται για να καταλαβαίνεις τους στίχους και να κοιτάς τριγύρω σου προσέχοντας μην σε αγγίξουν άγνωστα χέρια! Η ιστορία του Ίκαρου και η πτώση από τα ουράνια στο άπειρο της θάλασσας. “Apeiro” στο μέσο του δίσκου, μια επική στιγμή που το συγκρότημα παραδίδει μαθήματα πως να δέσεις ένα απλό κι ανατολίτικο riff με death metal ρυθμό και χορωδιακά φωνητικά στο κλείσιμο. Το “Glosso” είναι ένα metal πέρασμα χωρίς φωνητικά σε αντιδιαστολή με το τι σημαίνει ο τίτλος του. Αυτό οδηγεί στα τελευταία τρία κομμάτια του δίσκου που είναι κι από τις καλύτερες στιγμές.

Με το “Trypo” κοιτάς το κορμί σου για τα σημάδια καθώς ο York Keijzer δίνει ρεσιτάλ πάνω από καταχθόνια γελάκια που τον καταδιώκουν. Από πια άβυσσο ξεπηδά το “Athaza Gora”; “Remembering the reason of this pure agony. It comes and goes, it leaves and grows.” Τα 45 λεπτά του “Phobos” ολοκληρώνονται με το “Atychi”. Μία ακροβασία των πέντε Ολλανδών στο φόβο της απόρριψης και της αποτυχίας. Έτσι ξαναγεννιούνται και παρουσιάζουν ένα ολοκληρωμένο έργο, σύγχρονο και καθόλα εύηχο στα κουρασμένα αυτιά μας!

Οι Dictated έχουν πια ιδέες και τις εφαρμόζουν. Στα συν τους η παρουσία δύο γυναικών στις κιθάρες κι όχι στα φωνητικά όπως είναι η σύγχρονη τάση. Επαγγελματική κυκλοφορία, προσεγμένη και άξια για να κερδίσει το ενδιαφέρον του κοινού και να τους βάλει σε μία καλή θέση στις κυκλοφορίες της χρονιάς.


Βαθμολογία: 90/100


Για το Rockoverdose.gr
Δημήτρης Τσιρώνης


Ημερομηνία δημοσίευσης: 24 Σεπτεμβρίου 2019

https://rockoverdose.gr/portfolio-view/dictated-phobos/

Popular posts from this blog

STAR.GATE – “The Dream”

Είναι καλό να μιλάς όταν έχεις κάτι να πεις. Να τραγουδάς όταν το τραγούδι σου αξίζει. Να κυκλοφορείς τη μουσική σου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Να δείχνεις ότι γουστάρεις αυτό που κάνεις, ότι το δούλεψες μέχρι να το λατρέψεις και μετά το έστειλες έξω στον κόσμο να κάνει το ταξίδι του. Αυτό είναι ευδιάκριτο στο νέο “Miracle” των Star.Gate από τη Θεσσαλονίκη. Η μπάντα που είναι γνωστή για τις άριστες melodic metal συνθέσεις της έχει κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ από το 2004. Το πρώτο κι ομώνυμο, σε κλασικά Heavy Metal μονοπάτια, την αναγέννησή τους “Reborn” εννιά χρόνια μετά όπου τονίσανε τον neoclassical και power metal – hard rock ήχο τους όπως και στο επόμενο “Longing for Light” του 2016, για να φτάσουν σήμερα στο όνειρό τους “The Dream”. Εδώ κάνουν πραγματικότητα αυτά που έδιναν λίγο – λίγο όλα αυτά τα χρόνια. Με ωριμότητα, μεστές συνθέσεις και παραγωγή που αναδεικνύει τα τραγούδια τους, παρουσιάζουν ένα έργο σύγχρονου melodic metal με αρκετές πινελιές συμφωνικ

Beater Cast: «Το Αλάτι της Ζωής» της Françoise Héritier

ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ Beater Cast: «Το Αλάτι της Ζωής» της Françoise Héritier Δημήτρης Τσιρώνης Σεπτέμβριος 2, 2020 Beater Cast: «Το Αλάτι της Ζωής» της Françoise Héritier https://open.spotify.com/episode/5jG5tT0G85FxY0QkwyDV2M Στο δωδέκατο επεισόδιο των Beater Casts, ο Δημήτρης Τσιρώνης σου διαβάζει απόσπασμα από το βιβλίο «Το Αλάτι της Ζωής» της Françoise Héritier. «Εσάς; Τι θα σας έλειπε περισσότερο, αν ήταν να χαθεί για πάντα από τη ζωή σας;» Αυτό αναρωτιέται η διακεκριμένη ανθρωπολόγος Françoise Héritier (Φρανσουάζ Εριτιέ) συνθέτοντας σταδιακά ένα μωσαϊκό μικρών προσωπικών «τίποτε», με τον αναγνώστη να βρίσκει τον εαυτό του τρώγοντας πεταλίδες πλάι στο κύμα, βγάζοντας ένα πετραδάκι από το παπούτσι του, παλεύοντας στα ψεύτικα με έναν φίλο, χουζουρεύοντας το πρωί στο κρεβάτι. (από την περιγραφή του βιβλίου) Το Αλάτι Της Ζωής Γράμμα σε έναν φίλο Heritier, Francoise Εκδόσεις: Κέλευθος Σελίδες: 128 Επιμελητής: Παπαγιαννοπούλου, Δέσποινα Ημερομηνία Έκδοσης: 16/4/2013 Μουσική Miles Davis – Rubberban

Σεπτέμβριος 2020 Κάτι καλό να ακούσω;

Pedro Rebelo - Listen to me/Auditório (Crónica, 2020) Ο Πέτρος ο Ρέμπελος είναι ένας Πορτογάλος ακαδημαϊκός καλλιτέχνης. Δημιουργεί κι εκθέτει τα ηχητικά του έργα σε διάφορα σύγχρονα μέρη ολόκληρου του κόσμου. Στη δεκαετία του 2000 είχαν εμφανιστεί και κάποιες πιανιστικές συνθέσεις κι ερμηνείες του σε λιγότερο πειραματικές jazz φόρμες. Τον Σεπτέμβριο του 2020 μέσω της Crónica κυκλοφορούν δύο νέα έργα του. Το πρώτο απευθύνεται στην ελίτ των συλλεκτών φυσικής μορφής μουσικής με τίτλο «Auditório» σε μία εξεζητημένη βινυλιακή έκδοση σε κουτί συνοδευόμενη από μεταξοτυπία και βιβλιαράκι (όχι καταθέσεων!). Η πρώτη πλευρά περιλαμβάνει την επανασύνθεση μέρους περσινού installation στη Λισσαβώνα με χρήση νέου ηχητικού υλικού της αρχικής που μέρος της παρουσιάζεται στη δεύτερη πλευρά. Η επόμενη κυκλοφορία παρουσιάζεται με τον τίτλο «Listen to me» κι έρχεται σε απλή κασετούλα για θνητούς. Περίεργοι ήχοι από μηχανήματα, επιπλέον εφέ, εναλλαγή ταχυτήτων και ηχητικές καταστάσεις που επιμηκύνονται σε