Skip to main content

Ο αφηρημένος κόσμος του χαρισματικού Captain Beefheart!

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να διαβάζει για τη μουσική και δίσκους που δεν έπεφταν στα χέρια μου στην ώρα τους, παντού, από όλους, σε κάθε λίστα, υπήρχε ένα διπλό βινύλιο εκείνου του σωτήριου έτους, 1969.

Του έδωσα πολλούς γύρους, αρχικά σε κασέτα, άγνωστο από ποιον την πήρα. Μετέπειτα σε CD, αφού ήταν πιο εύκολη η απόκτησή ολόκληρου του έργου. Έτσι κατάφερα να το ακούσω και απανωτά, δίχως διακοπές, αλλαγή πλευρά κτλ… Ήρθε κι η στιγμή να αναζητήσω το βινύλιο κάποτε. Ήταν ήδη σε δυσθεώρητα ύψη η τιμή του. Είχαν προηγηθεί όλοι οι διθύραμβοι και φυσικά τα γνήσια αντίτυπα αλλά και οι αισχρές επανεκδόσεις (ακόμα κι η άθλια Ελληνική μια δεκαετία μετά) πλειστηριαζόντουσαν σε τιμές μη αντικειμενικές της αγοράς, της ζήτησης αλλά και της ακρόασης εντέλει.

Ο Captain Beefheart (aka Don Van Vliet) με την μαγική του μπάντα αφέθηκαν ελεύθεροι στο στούντιο από τον φίλο και φιλικό σ’ αυτές τις προσπάθειες Frank Zappa στο πλαίσιο μιας παραγωγής του δεύτερου. Ουσιαστικά η δουλειά θα έπρεπε να επιβραβεύσει το ηχητικό μοντάζ των ατελείωτων ωρών πρόβας αλλά κι αρκετών στο στούντιο ή αλλιώς είναι όλα πεταμένα εκεί για να μην χαθεί τίποτα. Σε μία εποχή που οι ηχογραφήσεις κρατούσαν όσο ο χρόνος έμπνευσης είναι ιδιαίτερο αυτό να μην συμβαίνει.

Παράλληλα με τις ακροάσεις του Trout Mask Replica, άρχιζα να παίζω λίγο με το χρόνο, μπρος και πίσω από το 1969, αναλογιζόμενος πάντα την εποχή και τα κοινωνικά της φαινόμενα. Παιδί θαύμα ο ίδιος ο καπετάνιος δεν μπορούσε να έχει κάνει κάτι διαφορετικό για να αποδείξει στον εαυτό του την ελεύθερη δημιουργία έξω από δισκογραφικούς και εταιρικούς όρους. Αφού απορρίφθηκε η πρώτη σουντιακή του δουλειά ως πολύ αρνητική, αναγκάστηκε να ξανά-ηχογραφήσει το Safe as Milk που ήταν και το ντεμπούτο το 1967. Η δεύτερη κυκλοφορία Strictly Personal μόνο αυτό δεν ήταν αφού ο ίδιος δεν ενέκρινε την τόσο έντονη παραγωγή και αποσύρθηκε ακριβώς τη στιγμή που ο φίλος του Frank Zappa είχε αποκτήσει την δική του δισκογραφική εταιρεία και ένα σχετικό cult status.



Μετά το Trout Mask Replica ο χρόνος δεν έπρεπε να χαθεί, το Lick my Decals Off, Baby ήταν μια γρήγορη ενδοσκόπηση στο μυαλό του, πολύπλοκοι ρυθμοί, λιγότερο σουρεαλιστικοί κι απόλυτος έλεγχος είχε αποτέλεσμα την στροφή των δύο επόμενων κυκλοφοριών σε περισσότερο κατανοητά – εμπορικά επίπεδα.

Το Shiny Beast (Bat Chain Puller) ήταν ουσιαστικά το κύκνειο άσμα του δημιουργού το 1978, μια δεκαετία μετά από όλες τις περιπέτειες με τη μουσική βιομηχανία. Αποσύρθηκε με το τροχόσπιτο του στην έρημο κι αφοσιώθηκε στην πρώτη του αγάπη, τη ζωγραφική. Η αφηρημένη (φυσικά!) τέχνη του, όπως και οι δισκογραφικές προσπάθειες του, βρήκαν ανταπόκριση στους κριτικούς και δέκα χρόνια μετά έφτασε να πουλάει πίνακες σε πενταψήφια ποσά!



Τις δεκαετίες του ’90 και του 2000 εξαφανίστηκε. Μέχρι που το 2010 πέθανε στα 69 του χρόνια. Ένας μύθος; Μία αξία της εποχής της που διαχρονικά δεν μπορείς να εκτιμήσεις; Μία ευκαιρία για ένα ακόμα μεγάλο κέρδος στην πλάτη ενός αδιάφορου καλλιτέχνη; Όπως οι περιπτώσεις της Third Man Records του Jack White, των ebay auctions και των μουσικό-κριτικοί της εποχής του mp3s και του ταχύτατου streaming. Όλα αυτά μαζί με την αδιαφορία του ίδιου για καταξίωση καθώς τα χρόνια περνούσαν. Ένας καπετάνιος που σάλπαρε χωρίς ναύτες. Ένας πολυρυθμικός μουσικός, ατονικός τραγουδιστής και αφηρημένος (με όλη τη σημασία) καλλιτέχνης.


ΜΟΥΣΙΚΗ : Ο αφηρημένος κόσμος του χαρισματικού Captain Beefheart!



Popular posts from this blog

Beater Cast: «O μετρ και η Μαργαρίτα» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ

Στο έβδομο επεισόδιο των Beater Casts, ο Δημήτρης Τσιρώνης σου διαβάζει απόσπασμα του μυθηστορήματος  «O μετρ και η Μαργαρίτα», μια σατιρική και τρομερά επιδραστική για τα επόμενα χρόνια στον τομέα της λογοτερχνίας έκδοση του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, βασισμένη στο έργο «Φάουστ» του Γκαίτε. Όταν ο διάβολος αποφασίζει να εμφανιστεί στη Μόσχα, με σάρκα και οστά, διαλέγει για την ακολουθία του δύο δαίμονες, μια γυμνή κοπέλα, και μια μεγάλη μαύρη γάτα που μιλάει, περπατάει στα πισινά της πόδια, καπνίζει μόνο πούρα, και καθαρίζει τους λογαριασμούς της μ ένα αυτόματο. Σκοπός του είναι να αναστατώσει τα πάντα με τις αναρχικές φάρσες που σκαρώνει, ξυπνώντας μέσα στους ανθρώπους τον χειρότερο εαυτό τους. Στο πέρασμά του, τα φρενοκομεία γεμίζουν, οι δυνάμεις του νόμου και της τάξης παραλύουν, οι άνθρωποι εξευτελίζονται. Μέσα σ αυτόν τον χαλασμό, μόνο δύο πλάσματα μένουν όρθια: ο Μαιτρ, που είναι ολόψυχα αφοσιωμένος στην αναζήτηση της αλήθειας, και η αγαπημένη του Μαργαρίτα. (Απ...

STAR.GATE – “The Dream”

Είναι καλό να μιλάς όταν έχεις κάτι να πεις. Να τραγουδάς όταν το τραγούδι σου αξίζει. Να κυκλοφορείς τη μουσική σου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Να δείχνεις ότι γουστάρεις αυτό που κάνεις, ότι το δούλεψες μέχρι να το λατρέψεις και μετά το έστειλες έξω στον κόσμο να κάνει το ταξίδι του. Αυτό είναι ευδιάκριτο στο νέο “Miracle” των Star.Gate από τη Θεσσαλονίκη. Η μπάντα που είναι γνωστή για τις άριστες melodic metal συνθέσεις της έχει κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ από το 2004. Το πρώτο κι ομώνυμο, σε κλασικά Heavy Metal μονοπάτια, την αναγέννησή τους “Reborn” εννιά χρόνια μετά όπου τονίσανε τον neoclassical και power metal – hard rock ήχο τους όπως και στο επόμενο “Longing for Light” του 2016, για να φτάσουν σήμερα στο όνειρό τους “The Dream”. Εδώ κάνουν πραγματικότητα αυτά που έδιναν λίγο – λίγο όλα αυτά τα χρόνια. Με ωριμότητα, μεστές συνθέσεις και παραγωγή που αναδεικνύει τα τραγούδια τους, παρουσιάζουν ένα έργο σύγχρονου melodic metal με αρκετές πινελιές συμφωνικ...

Βρες τη «Γαλάζια Λίμνη» και τους καταρράκτες του Σκρα.

  Όλα είναι θέμα συνήθειας. Δεν αρκεί μια φορά να σηκωθείς από τον καναπέ και να αποχωριστείς το πληκτρολόγιο, θέλει κάτι παραπάνω. Μία μικρή μελέτη, προετοιμασία και να έρθει η όρεξη. Ειδικά σε έναν τόσο ρευστό (πάλι) χειμώνα χρειάζεται να πας ένα βήμα παραπάνω, ας είναι και κοντινό. Σήμερα ταξιδεύεις οδικώς στη δυτική μεριά του νομού Κιλκίς, σε απόσταση περίπου μιάμισης ώρας από τη Θεσσαλονίκη, με εύκολη πρόσβαση και αρκετές ενδιαφέροντες στάσεις. Ακολουθώντας το δρόμο για Ευζώνους, στρίβεις λίγο πριν τα σύνορα προς Ειδομένη και Πλαγιά Φανό. Εναλλακτικά αν έρχεσαι από Κιλκίς, κατευθύνεσαι προς Πολύκαστρο και μέσα από την Αξιούπολη ακολουθείς βόρεια πορεία προς το χωριό Φανό. Μια μικρή παράκαμψη στον οικισμό Πηγή που είναι ακριβώς δίπλα στον παραπόταμο του Αξιού, Κοτζά – Ντερέ (μεγάλο ρέμα) θα σε δροσίσει και θα σου δώσει την πρώτη αίσθηση της φυσικής ομορφιάς. Επιστρέφεις και αρχίζεις να ανηφορίζεις προς την αετοφωλιά του Φανού. Εκτός από γραφικά ξωκλήσια, πολλά αμπέλια κι ένα κα...