Skip to main content

Κάτι παλιό καλό να ακούσω; Κομμάτια του ενός λεπτού (κι ακόμη λιγότερο)


D.R.I. - A Coffin (Crossover, 1987, Estúdio Eldorado)
To "Dealing With It" (1985) των Αμερικανών D.R.I. (Dirty Rotten Imbeciles) επίσης παρθενική κυκλοφορία είχε τα "Marriage", "Counter Attack", "Give My Taxes Back", "Reagnonomics", "Slit My Wrist", "Busted Again", "Equal People", "On My Way Home" και "Bail Out" κι αυτά στην ίδια κατηγορία. Κι ακόμα καλύτερα το ομώνυμο επτάιντσο του 1983, που αποτελεί και την επιτομή του Hardcore/Punk περιέχει 22 τραγούδια από τα οποία μόνο τα 4 ξεπερνάνε το λεπτό!
Μία μικρή σύνοψη αυτής της micro-song κατάστασης δίνουν οι Εγγλέζοι Sore Throat με την κυκλοφορία που αποτελεί κλασική bootleg περίπτωση "Death To Capitalist Hardcore" το 1988. Επιτιθέμενοι στο logo και στους ίδιους τους D.R.I. που εκείνη τη στιγμή καρπωνόντουσαν το hype του grind, αλλά και στους Suicidal Tendencies μέσα στα 5 δευτερόλεπτα του "Fungacidal Tendencies"! Από τα 41 κομμάτια της κυκλοφορίας αυτής μόνο τα 3 πάνε πάνω από ένα λεπτό. Εκτός τόπου κι εντός χρόνου!

Napalm Death - The Kill/Prison Without Walls/Dead Pt. 1 (The Peel Sessions, 1988, Strange Fruit)
Δεν μπορεί... Κάποιος θα αναφέρει το "You Suffer" και τα τρία ένδοξα δευτερόλεπτα της πρωτιάς των Napalm Death. Το εξαιρετικό της συγκεκριμένης σύνθεσης είναι ότι κάποια στιγμή είχε κυκλοφορήσει μόνη της σε 12" single-sided βινύλιο! Κι είναι τόσες οι αναφορές σε μικρής διάρκειας σύνθεσης από το χώρο του grindcore και του hardcore, εκεί που το κάθε δευτερόλεπτο είναι ιδρωμένο και μετράει σε γεωμετρική δύναμη, που δεν ξες τι να κρυφακούσεις πρώτο!
Στον πρώτο επίσημο δίσκο τους "Scum" (1987) οι Βρετανοί Napalm Death είχαν τα κομμάτια "The Kill", "Polluted Minds", "Born On Your Knees", "You Suffer", "Life?", "Prison Without Walls", "Negative Approach", "Deceiver", "C.S.", "Pseudo Youth", "As The Machine Rolls On" και "Common Enemy" όλα κάτω του ενός λεπτού και σίγουρα μακριά από κάθε είδους σιγή. Λίγο μετά οι Doom, αρχικά Subverters, με τον ντράμερ των Napalm Death, πολιτικοποιημένοι και με μετρημένες κυκλοφορίες για μπάντα του εν λόγω χώρου δώσανε στο επτάιντσό "Police Bastard" του 1989 το κομμάτι "Circles" στα 0:41 και φυσικά εκεί ελάχιστα πιο πάνω τα υπόλοιπα. Ο χρόνος κυλάει γρήγορα κι ακριβά στα στούντιο για τα hardcore συγκροτήματα!

Agathocles - Christianity Means Tyranny (Cabbalic Gnosticism, 1988, Self-released)
Οι λατρευτοί Agathocles από το Βέλγιο δημιούργησαν το δικό τους κίνημα mincecore και παραμένουν ενεργοί από το 1985. Η κασέτα τους "Cabbalic Gnosticism" (1988) περιέχει 9 αντιπροσωπευτικά κομμάτια αν και τα τρία υπερβαίνουν το ένα λεπτό! Με στίχους που σε ξυπνάνε και όταν τους καλοσκεφτείς αντιλαμβάνεσαι ότι θα μπορούσε τα ίδια να λέει και μια τοπική μπάντα από τον εντός ολίγου ολικά κατεστραμμένο Αμαζόνιο, δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς στην τίμια στάση ζωής του Jan που ακόμα και στα προχωρημένα πενήντα του δεν αρνείται συνεργασίες σε κάθε πικραμένο κι ονειροπαρμένο.
Τραγούδια μικρής διάρκειας, όχι μόνο στη θέση εντός ιντερλούδιου, υπήρξαν πολλά και σε διάφορα είδη μουσικής. Η grindcore σκηνή όμως έδωσε άλλη σημασία στο χρόνο. Ακόμα και οι συναυλίες τους δεν μπορούσαν να κρατήσουν ούτε τη μισή διάρκεια από το συνηθισμένο. Φυσικά προϋπήρχαν κι άλλοι που παράλληλα μεγαλούργησαν όπως οι Angry Samoans, Black Flag (με το έπος "Spray Paint The Walls" στο μισό λεπτό), Circle Jerks, Damned, Dead Kennedys (με την επιτυχία του 1985 "Hyperactive Child" που ξεπερνάει το μισό λεπτό), The Descendents, Dwarves, Minor Threat (που όλη η δισκογραφία τους χωράει σ’ έναν δίσκο), Redd Kross, Sick Of It All μέχρι να φτάσουμε στους σύγχρονους Off! Τι κρίμα που οι Ιάπωνες Unholy Grave παίζουν ανάμεσα στα 1 με 2 λεπτά... Μαξιμαλιστές μάλλον!

Δημήτρης Τσιρώνης

00:00 Zef Deda - Këngë Maje Krahi
00:57 Celtic Frost- Human
01:36 Judas Priest - The Helion
02:17 Gamma Ray - Fairytale
03:05 Jesus Couldn’t Drum - This is fun
03:08 OFF! - I don’t belong
04:05 Black Flag - Revenge
05:03 Robert Wyatt - Rangers in the night
06:02 The Residents - Red rider
07:02 The Afghan Whigs - Sweet son of a bitch
07:23 Pale Saints - There is no day
07:49 Arcadia - Rose Arcana
08:37 Duran Duran - Kiss goodbye
09:12 The Afghan Whigs - Her against me
09:53 Blind Guardian - Out on the water
10:34 Λάκης Καραλής - Ο Μαρξ δεν τόπε
11:27 Γιώργος Μακρής - Ω νοσοκόμα, ω αδελφή
11:43 Κτίρια τη Νύχτα - Μαύρη Δημοτικού
12:40 Bob Dylan - Talkin' Hava Negeilah Blues
13:27 Paul Clayton - Saturday night at sea
14:18 The Descendents – Weinerschnitzel
14:28 Slight Seconds - And...
15:07 Violent Femmes - Old Mother Reagan
15:37 Angry Samoans - Lights out
16:28 D.R.I. - A coffin
17:20 Naked City - Bonehead
18:13 Napalm Death - The Kill/Prison Without Walls/Dead Pt. 1
19:08 Painkiller - Lathe of God
20:00 Agathocles - Christianity means tyranny
20:44 The Cure - The Final Sound

Κάτι παλιό καλό να ακούσω;
Κομμάτια του ενός λεπτού (κι ακόμη λιγότερο)

Popular posts from this blog

STAR.GATE – “The Dream”

Είναι καλό να μιλάς όταν έχεις κάτι να πεις. Να τραγουδάς όταν το τραγούδι σου αξίζει. Να κυκλοφορείς τη μουσική σου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Να δείχνεις ότι γουστάρεις αυτό που κάνεις, ότι το δούλεψες μέχρι να το λατρέψεις και μετά το έστειλες έξω στον κόσμο να κάνει το ταξίδι του. Αυτό είναι ευδιάκριτο στο νέο “Miracle” των Star.Gate από τη Θεσσαλονίκη. Η μπάντα που είναι γνωστή για τις άριστες melodic metal συνθέσεις της έχει κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ από το 2004. Το πρώτο κι ομώνυμο, σε κλασικά Heavy Metal μονοπάτια, την αναγέννησή τους “Reborn” εννιά χρόνια μετά όπου τονίσανε τον neoclassical και power metal – hard rock ήχο τους όπως και στο επόμενο “Longing for Light” του 2016, για να φτάσουν σήμερα στο όνειρό τους “The Dream”. Εδώ κάνουν πραγματικότητα αυτά που έδιναν λίγο – λίγο όλα αυτά τα χρόνια. Με ωριμότητα, μεστές συνθέσεις και παραγωγή που αναδεικνύει τα τραγούδια τους, παρουσιάζουν ένα έργο σύγχρονου melodic metal με αρκετές πινελιές συμφωνικ

Beater Cast: «Το Αλάτι της Ζωής» της Françoise Héritier

ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ Beater Cast: «Το Αλάτι της Ζωής» της Françoise Héritier Δημήτρης Τσιρώνης Σεπτέμβριος 2, 2020 Beater Cast: «Το Αλάτι της Ζωής» της Françoise Héritier https://open.spotify.com/episode/5jG5tT0G85FxY0QkwyDV2M Στο δωδέκατο επεισόδιο των Beater Casts, ο Δημήτρης Τσιρώνης σου διαβάζει απόσπασμα από το βιβλίο «Το Αλάτι της Ζωής» της Françoise Héritier. «Εσάς; Τι θα σας έλειπε περισσότερο, αν ήταν να χαθεί για πάντα από τη ζωή σας;» Αυτό αναρωτιέται η διακεκριμένη ανθρωπολόγος Françoise Héritier (Φρανσουάζ Εριτιέ) συνθέτοντας σταδιακά ένα μωσαϊκό μικρών προσωπικών «τίποτε», με τον αναγνώστη να βρίσκει τον εαυτό του τρώγοντας πεταλίδες πλάι στο κύμα, βγάζοντας ένα πετραδάκι από το παπούτσι του, παλεύοντας στα ψεύτικα με έναν φίλο, χουζουρεύοντας το πρωί στο κρεβάτι. (από την περιγραφή του βιβλίου) Το Αλάτι Της Ζωής Γράμμα σε έναν φίλο Heritier, Francoise Εκδόσεις: Κέλευθος Σελίδες: 128 Επιμελητής: Παπαγιαννοπούλου, Δέσποινα Ημερομηνία Έκδοσης: 16/4/2013 Μουσική Miles Davis – Rubberban

Σεπτέμβριος 2020 Κάτι καλό να ακούσω;

Pedro Rebelo - Listen to me/Auditório (Crónica, 2020) Ο Πέτρος ο Ρέμπελος είναι ένας Πορτογάλος ακαδημαϊκός καλλιτέχνης. Δημιουργεί κι εκθέτει τα ηχητικά του έργα σε διάφορα σύγχρονα μέρη ολόκληρου του κόσμου. Στη δεκαετία του 2000 είχαν εμφανιστεί και κάποιες πιανιστικές συνθέσεις κι ερμηνείες του σε λιγότερο πειραματικές jazz φόρμες. Τον Σεπτέμβριο του 2020 μέσω της Crónica κυκλοφορούν δύο νέα έργα του. Το πρώτο απευθύνεται στην ελίτ των συλλεκτών φυσικής μορφής μουσικής με τίτλο «Auditório» σε μία εξεζητημένη βινυλιακή έκδοση σε κουτί συνοδευόμενη από μεταξοτυπία και βιβλιαράκι (όχι καταθέσεων!). Η πρώτη πλευρά περιλαμβάνει την επανασύνθεση μέρους περσινού installation στη Λισσαβώνα με χρήση νέου ηχητικού υλικού της αρχικής που μέρος της παρουσιάζεται στη δεύτερη πλευρά. Η επόμενη κυκλοφορία παρουσιάζεται με τον τίτλο «Listen to me» κι έρχεται σε απλή κασετούλα για θνητούς. Περίεργοι ήχοι από μηχανήματα, επιπλέον εφέ, εναλλαγή ταχυτήτων και ηχητικές καταστάσεις που επιμηκύνονται σε